Zomer in Entre Lagos

30 januari 2016 - Entre Lagos, Chili

Lieve allemaal,

Bedankt voor de lieve en enthousiaste reacties op onze zwangerschap. Ons kindje wordt ontvangen in een liefdevolle omgeving met al jullie lieve mensen! Daarnaast dank voor de (kerst) kaarten die we eindelijk hebben ontvangen. We hebben namelijk het postkantoortje (6 M2 groot) gevonden. Helaas blijken sommige kaarten en het opgestuurde pakket nog nergens te vinden.. We blijven hoop houden en bezoeken vanaf nu trouw elke week het postkantoortje.

Maar er is al zowat weer een maand voorbij, de tijd gaat erg snel. Op zaterdag 9 januari zijn we, toen Thijs klaar was met werken, naar Bariloche gereden in Argentinië. Hier was Jeroen die week aangekomen en we ontmoetten elkaar in het hotel. Erg leuk en gezellig, wat rondgelopen in het stadje en ergens wat gegeten. Zondag hebben we vanuit Bariloche een toeristische route gereden met mooie uitzichten over meren en bergen. Het was prachtig weer, wat zeker hielp. Ook de route terug door de Andes was hierdoor weer erg mooi.

Op maandag zou Thijs Jeroen het bedrijf laten zien. Echter hoorde Thijs op vrijdag dat er een Chileen van de rooier was gevallen waardoor ze een mannetje tekort kwamen met rooien. Jullie voelen 'm waarschijnlijk al, Jeroen werd op maandag meteen ingezet in Cotrilla (waar we in de eerste weken de tulpen selecteerden, zo'n 2 uur van Entre Lagos) Jeroen had zijn werkkleren ook mee, dus ik denk dat hij zijn vriend Thijs wel goed kent. Een Nederlands loonbedrijf rooit voor het bedrijf, dus voor Jeroen wel gemakkelijk met de 3 mannen gewoon Nederlands te kunnen spreken. Omdat Jeroen ook voor vakantie kwam besloten max 1 week te rooien. Het waren lange dagen voor hem, 6 uur weg en soms tegen 23 uur pas thuis. Is at nou vakantie!? Leuke ervaring, maar een week was ook zeker genoeg. Dus de zaterdag eerst maar eens goed uitgeslapen om van zijn laatste vakantieweek te gaan beginnen.

Jolente bracht op vrijdag een van de aandeelhouders naar het vliegveld van Puerto Montt, zo'n 2,5 uur rijden. Onderweg echter pech bij een tolweg, rook uit de motorkap(niet onze eigen Vitara 4x4)(die heeft nooit problemen). Sta je dan op de snelweg.. Via het personeel bij de tolpoort geregeld dat we met een bus meekonden. In de bus geregeld dat we niet naar het centrum maar naar het vliegveld moesten omdat zijn vliegtuig om 13 uur vertrok en het al 12 uur was.. Nog nooit zulke snelle en meewerkende Chilenen meegemaakt, er werd gestopt aan het begin van de stad waar een taxi klaarstond welke ons via allerlei B-weggetjes snel naar het vliegveld reed waar we om 12.30 uur aankwamen. Gelukkig een klein vliegveld waar alles snel gaat, dus hij haalde zijn vlucht! Jolente is vervolgens met de bus weer terug naar huis gekomen. Leuke belevenis :)

Vanaf de tweede week van januari is het rooien echt op gang gekomen, vanaf deze week zijn we ook in twee diensten begonnen te pellen. Thijs doet de dagdienst en kan zich daarnaast met zijn opdracht bezighouden. Vooral het nieuwe logistieke systeem vraagt nogal wat aandacht en aanpassingsvermogen van de mederwerkers. Ook heeft Thijs zich beziggehouden met finetunen van de luchtverplaatsing en de temperaturen. Gedurende de week de pellijn geoptimaliseerd en problemen die ontstonden opgelost. Het rooien van de gangbare bollen was vorige week klaar, er moet nog 2 ha afbroei gerooid worden. De verwachting is dat we eind volgende week klaar zijn met pellen. Daarna wordt er gestart met het plantgoed sorteren en kan Thijs aan de verslaglegging van de opdracht werken aangezien hij zich niet met het sorteren bezig hoeft te houden.

Het weekend zijn we naar Valdivia gereden, zo'n 2.5 uur naar het noordwesten, vlakbij de kust. In dit stadje heeft de zwaarste aardbeving ooit gemeten plaatsgevonden in 1960. Na de aardbeving kwam daar ook nog een verwoestende Tsunami overeen waardoor er van de vele forten en stadsmuren weinig meer over is. Zelfs de rivieren zijn anders gevormd na deze gebeurtenis. Valdivia wordt ook wel 'de parel van het zuiden' genoemd omdat het voor de aardbeving prachtig was en aan de rivieren lag welke verderop uitmondden in de zee. Er is veel gestreden door Mapuchi's (oorspronkelijke bewoners van Chili), Engelsen, Spanjaarden en uiteraard.. Nederlanders. Het is een vriendelijke stad en het was prachtig weer. Dus na een terrasje zijn we naar Kunstmann gegaan, een plaatselijke bierbrouwerij gerund door Duitsers. Wij dachten dat het al vrij oud moest zijn, maar het bleek in 1996 te zijn gaan produceren nadat de brouwerij was overgekocht van de vorige brouwers. Tot die tijd was het nog steeds in een totaal vervallen staat ivm de aardbeving. De bierproeverij was kort maar krachtig, maar dit kan misschien ook niet anders als je dit jaar je 20e verjaardag viert. Het was er in ieder geval druk en gezellig en na daar te hebben gegeten vertrokken naar ons hotel. De volgende ochtend aan de kade aan de rivier rondgelopen en bij een vismarkt gekeken. Slimme zeeleeuwen hebben ontdekt dat ze vanuit zee tegen de rivier in kunnen zwemmen en dan hier de vis(afval) zo in hun bekken geworpen krijgen. Vanuit Valdivia kun je boottrips over de rivieren en naar oude forten maken. Dit leek ons wel wat. We kozen voor een 6 uur durende boottrip met diner. Onderweg mooie uitzichten en 2X een stop bij een fort, het weer was heerlijk dus na het eten ook op het achterdek buiten gezeten. Alle uitleg was in (te) snel Spaans waardoor we het merendeel niet goed begrepen, wat jammer was maar we hebben wel een leuke dag gehad.

Op de maandag hadden we de 12 weken echo. Een vriendelijke en vooral enthousiaste en drukke arts legde alles in Duits, Spaans en Engels uit. Alles bleek goed, alleen kon de doorbloeding in de placenta beter. Hij maakte zich er niet zo druk om zei hij, maar schreef toch een lichte bloedverdunner voor. Omdat hij zo relaxed was waren wij dat ook, verder was alles goed en maakte hij tevens nog 3D beelden van ons kleintje. Prachtig om te zien.

In "Jeroen's vakantieweek" was het mooi weer en is er gerelaxed, de vulkaan Osorno bezocht, Antillanca, gewinkeld in Osorno en gechilled om toch het vakantiegevoel weer naar boven te halen. Dit is gelukt! Ook zijn de 3 Nederlandse loonwerkers nog bij ons komen eten.  Op zaterdag zijn we, toen Thijs weer klaar was met werken, naar Pucón gereden. Pucón is ongeveer 4 uur rijden en ligt dichtbij het meer en de vulkaan Villarica. Prachtige omgeving en weer lekker weer dus na wat rondstruinen op een terrasje beland en tot laat in de avond gezeten.  Na een nacht bomenzagen voor de mannen en dus wakker liggen en internetten voor Jolente zijn we naar Termas Geometricas gereden, zo'n 2 uur naar het zuiden. De weg erheen was goed totdat we 17 km voor de eindbestemming over een gravelroad moesten waarbij Jolente vooral dacht haar kind te verliezen. Welkom in Chili, de termas is zó mooi en goedbezocht, een betere weg erheen moet niet zo lastig zijn zou je denken.. Maar goed we waren er en het was werkelijk prachtig. Met natuurlijke warmwaterbronnen wisselend van 36 tot 45 C tussen 2 bergwanden in, stoom, groen.. Als er elfjes bestaan wonen ze daar, mysterieus gewoon.

Op maandag de vakantie nog even doorgezet en op dinsdag hebben Jeroen en Jolente wat door het dorp gelopen en de laatste dingen geregeld zoals een korte verzekering om met de auto naar Argentinië te rijden. Dinsdagavond kwamen Anton en Getske, die hier in de buurt waren bij ons eten. Gezellig en grappig om (oude) Ruttenaren hier te ontmoeten. Op Woensdag op het bedrijf afscheid van Thijs genomen waarna Jolente Jeroen naar Bariloche in Argentinië bracht. Op het vliegveld nog even wat gedronken waarna Jolente weer terug reed aangezien de douane om 19 uur sluit. De reis ging vlot en ook bij de douane ging het snel, misschien helpt het om als blonde vrouw alleen te reizen :) Jeroen is inmiddels weer goed aangekomen in Nederland. Het was erg gezellig en leuk om weer Nederlands te kletsen, voor Jolente leuk om samen met iemand vakantie te vieren en voor Thijs leuk om over bollen rooien te kunnen praten :D

En toen waren we weer met z'n tweetjes, maar niet voor lang want de ouders van Jolente zitten momenteel in het zuiden van Chili en Argentinië en komen a.s. donderdag aan in Temuco, zo'n 3 uur rijden hier vandaan. Jolente pikt ze hier op en zij blijven zo'n 5 dagen. En 5 dagen naar hun vertrek komen Jolente's broers aan die voor 9 dagen zullen blijven. Superleuk, leuk om iedereen weer te zien.

Afgelopen donderdag hadden we weer een afspraak bij onze eigen verloskundige. Hij haalde onze kaart weer uit zijn agenda (Fijn dat we dat sinds de vorige keer weten, scheelde zoeken bij de balie) bekeek de uitslagen van de echo en gaf aan zich totaal niet druk te maken over de doorbloeding. Hij gaf aan dat het zeker niet zorgelijk is en dat het kindje prima kan groeien en ontwikkelen met deze doorbloeding. Om te zorgen dat de doorbloeding in ieder geval niet slechter wordt de medicijnen doorgebruiken. Dit luchtte ons toch wel op, we maakten ons hier onbewust meer zorgen over dan nodig. Gelukkig maar! De echo liet ons spartelende kleintje zien die inmiddels 8.4 cm is en het goed maakt. (Ja we worden hier verwend met zoveel echo's!) Daarna ging het gesprek vrij snel weer over tulpen hahha.. De arts vertelde zelf ook een boerderij te hebben, maar met kastanjes, waar hij als hij over 2 jaar met pensioen gaat, weer gaat wonen. Thijs heeft hem uiteraard bloembollen beloofd. Na dit gesprek ook nog gevraagd naar het Zikavirus wat voor grote problemen onder zwangeren en pasgeborenen in midden en zuid Amerika zorgt. Het rare is dat wij er hier op TV en radio amper wat over horen of zien. We hebben even een Nederlands journaal terug gekeken en snappen nu de bezorgde berichten uit Nederland meer. De verloskundige gaf aan dat het zeer onwaarschijnlijk is dat de tijgermug die het virus verspreid ook in Chili en Argentinië komt aangezien de mug alleen gedijt in een tropische omgeving. Daarnaast hebben we het hier over enorme afstanden. De mug is nu nog steeds zo'n 5000 km bij ons vandaan. Natuurlijk houden we het nieuws in de gaten via de RIVM. Mocht die mug toch besluiten om onze kant op te komen, dan vertrekt Jolente terug naar Nederland. We hebben de DEET al in huis, maar gaan er niet vanuit dat het nodig is en hopen gewoon op 5 april terug te komen in Nederland.

We wensen iedereen die het viert een heeel gezellig carnaval, want toegegeven, dat gaan wij beiden echt wel missen. Verder natuurlijk alle goeds en liefs voor jullie uit Chili!

Foto’s

4 Reacties

  1. De familie Sijtma, Rutten-Noord:
    30 januari 2016
    Bij het kopje foto's kun je alle foto's zien welke bij dit verhaal horen. Waarom weet ik niet, maar hier staan ze niet allemaal.
    Groetjes!
  2. Bertha:
    3 februari 2016
    Hoi Jolente en Thijs wat weer een mooi verhaal volgens mij verveelt Jolente zich niet zonder een baantje fijn te horen dat je zo goed onder controle staat en blij dat je vader en moeder er bijna zijn !!! mooie dagen samen groetjes Bertha
  3. Jan Willem en Ans:
    3 februari 2016
    Hallo Jolente en Thijs, wauw wat ziet het er mooi uit daar!
    Veel plezier met elkaar en met alle Backxjes.
  4. Esther:
    5 februari 2016
    Lieve Thijs en Jo,

    Wat een verhalen allemaal zeg! Erg leuk om zo op de hoogte te blijven van jullie avonturen! Gelukkig gaat het met de kleine goed. En fijn al die controle en echo's.

    Lekker genieten daar!

    Liefs Arjen, Esther en Lotte