De laatste blog vanuit Chili!

Lieve allemaal!

Alweer ons laatste blog geschreven vanuit Chili. De tijd is enorm hard voorbij gevlogen afgelopen maand. Over een dikke maand zijn we alweer thuis en zullen we daar onze belevenissen van de laatste maand in ons allerlaatste blog schrijven.

Hier gaat het nog steeds goed. Afgelopen maand hebben we genoten van ons bezoek en de tripjes en gezellige dagen die we met ze gehad hebben. In het weekend nadat Jeroen weg was, was er een soort dorpsfeest in Entre Lagos. Nog nooit zoveel mensen in het dorp gezien. Was erg leuk, allemaal kraampjes overdag en 's avonds een optocht en vuurwerk. Daarna nog feest met een bandje.
Op 4 februari kwamen de ouders van Jolente nadat ze al 2 weken door Patagonië in Argentinië en Chili gereisd hadden. Jolente pikte ze op van het vliegveld in Temuco, 3 uur rijden van Entre Lagos. Je went hier aan de lange afstanden, en hebt het er natuurlijk voor over om familie op te halen uit Maastricht :) Zij bleven 6 dagen en logeerden bij ons in huis. Erg leuk om elkaar weer te zien. En brachten naast stroopwafels (Chilenen zijn er dol op) ook lieve cadeautjes mee van familie voor ons kleintje. Heel lief! Omdat ze al veel gereisd hadden deden we het rustig aan en namen de tijd voor ochtendrituelen, ontbijt en koffie. 's Middags trokken we  er vaak op uit om de omgeving te verkennen. Maar dit ging niet altijd vanzelf. Waar we in de vorige blog nog pochten over onze Suzuki Vitara 4WD, moesten we tijdens een ritje door de bergen concluderen dat de auto behoorlijk aan de kook was. Teruggereden en besloten het oliepeil eens te checken. er hing 1 druppeltje aan de peilstok... Dom, dus veeel olie bijgevuld, net als het koelwater. De volgende dag besloten vol goede moed en vertrouwen in ons witte bakkie de vulkaan te gaan beklimmen. Dit bleek geen goed idee bleek na een tijdje klimmen. Binnen een paar minuten steeg de temperatuur en kwam de rook uit de motorkap. We hebben er zelf veel lol om gehad, maar het schoot niet op zo. De auto mocht die maandag naar de garage en konden we een huurauto ophalen en we mochten de auto van Ricardo de dag erop lenen om naar de vulkaan te kunnen. Dus de zondag een volle dag gemaakt (gezellig met Thijs, die de andere dagen gewoon werkt) met een bezoek aan de vulkaan, een bezoek aan de watervallen bij Pirihuelco en een rondje om het meer waarbij we in Fruttillar wat aten. Verder het bedrijf bezocht waar Thijs ze een rondleiding gaf, een middag gewandeld door het bos en langs watervallen, Entre Lagos bekeken en boodschappen in Osorno gedaan. Leuk om ze te kunnen laten zien waar wij al maanden verblijven. Het was die week prachtig weer, dus veel buiten geweest en de bbq maar weer eens aangezet, altijd leuk in februari. Omdat ze weer vroeg vlogen op de terugweg, is Jolente de middag ervoor met ze naar Temuco gereden waar we na bezoek aan een markt wat hebben gegeten en lekker op tijd op bed gegaan in een hotel daar. De volgende ochtend heeft Jolente ze uitgezwaaid en zo kwamen ze dik 24 uur later aan op Schiphol. De auto op de terugweg weer ingeleverd en ons brikkie weer opgehaald. (De ventilator van de radiator was vervangen)

Ondertussen moest Thijs gewoon werken. Op zaterdag 6 februari kwamen de laatste bollen over de band en toen was het pellen klaar. De laatste dag nog stroopwafels aan iedereen uitgedeeld. Een gemiddelde tot boven gemiddelde oogst. En tot nu toe een seizoen waarin veel dingen anders(beter) gaan als in de voorgaande jaren, maar die veranderingen vergen wel energie. Voor Thijs zat de drukste periode erop en nu voorbereiden op plantgoed draaien en exportklaarmaken. Maar vooral tijd besteden aan verslaglegging. Dat was er de afgelopen maand niet echt van gekomen.

Nog geen 5 dagen nadat de ouders van Jolente weg waren kwam er alweer bezoek aan in Temuco, Thijs kon mee om samen de broers van Jolente op te halen. Hij nam zijn taak uiterst serieus (Zie foto) De jongens waren ruim 28 uur onderweg geweest maar waren er niet minder fit om. Na de terugrit naar Entre Lagos rustig aan wat gegeten en bijgepraat. Echt uitslapen bleken de heren niet nodig te hebben, dus de volgende ochtend alweer op tijd aan het ontbijt en klaar voor het 9-dagenprogramma wat zus voor ze had uitgezet. Ook met hen veel gezien en gedaan, O.a. de vulkaan, het meer met watervallen en de boswandeling gemaakt. Ook nog bij een toevallige rodeo terecht gekomen, leuk om een keer te zien, maar waar Leon goed voor zijn koeien zorgt werden deze pinken afgemat tijdens de rodeo. Thijs zijn baas was hem goed gezind en gaf hem dagen vrij om een lange weekendtrip met ze te maken. Via Argentinië langs de Andes en dan noordelijker weer Chili in om uiteindelijk uit te komen in Temuco. Dus vertrokken we op zondagmorgen door de Andes naar Bariloche met mooi weer (het weer in Entre Lagos was vrij bewolkt in de dagen ervoor) De wegen in Argentinië zijn anders dan in Chili, bijv grote drempels worden niet in een andere kleur aangegeven. Druk in gesprek ratelend nam Jolente een drempel te hard en vloog Frans met zijn hoofd langs het dag van onze mooie auto. De vellen en het haar wat er nog bovenop zijn hoofd had gestaan hingen aan het plafond, en laat hij daar nou net heel trots op zijn! Na Bariloche te hebben bekeken(mooie uitzichten) zijn we de volgende dag doorgereden via de Andes naar Pirihueico waar we met de boot een meer over zouden steken naar Chili. Onderweg een mooie rit, maar de wegenkaart gaf niet overal gravel aan waar het wel zo bleek.. Dus Leon heeft ons nog geprobeerd heel snel over 40 km gravel naar die plaats te brengen. Maar onderweg hadden we al door dat we het niet zouden redden. Eenmaal bij de douane bleken ze daar geen  haast te hebben dus hebben we de moed geheel opgegeven. Dus konden we nog voor de laatste boot gaan, welke om 20 uur vertrok. Je had hiervoor kunnen reserveren. Al met al kwamen er steeds meer auto's en was het maar de vraag of we meekonden. De 4 uur wachten maar volgemaakt met bier en het kaartspelletje Beverbende. Tijdens het wachten kwam er een man naar ons toe die vertelde dat iemand een spijker voor onze band had geplaatst... Dus wij eerlijk 4 uur wachten en sommigen ook nog proberen de boel te sabboteren. Na wat vriendjes te hebben gemaakt met Argentijnen die ons hielpen door met de dame met de tickets in snel Spaans praten (Geen idee wat ze zeiden) konden we uiteindelijk mee en kwamen we om 22 uur aan in Puerto Fuy, Chili. Daar had Thijs een Cabaña geregeld. Een heel leuk huisje waar we de nacht doorbrachten. De volgende dag de watervallen bij Huilo Huilo bezocht en doorgereden naar Termas Geometricas waar we even lekker gerelaxed hebben in de Thermale baden. Die nacht verbleven we in Pucon, waar we een 4 persoonskamer hadden. Tapas en biertjes gedaan in de hoofdstraat waarna we de mannen de volgende dag weer afzetten op het vliegveld van Temuco. Al met al veel gelachen en veel kunnen (laten) zien in de 9 dagen dat ze er waren.

En daarna was het weer even rustig en stil en zijn we onze laatste dagen met z'n 2-en. De verloskundige nog bezocht en het gaat goed met ons kleintje. 15 maart 20-wekenecho gepland, al is ze dan al bijna 21 weken zwanger. Jolente voelt zich nog steeds prima en de buik wordt goed zichtbaar nu.

Ondertussen is het plantgoed sorteren begonnen (22 febr.) en een week later het exportklaarmaken ook. Toch nog best wel veel aansturing nodig, voornamelijk het nieuwe logistieke systeem. En ook weer komt de Chileense manier van organiseren naar boven, veel chefs voor allerlei taken, maar uiteindelijk niet praktisch en transparant. Breng nu veel tijd door op kantoor, verslaglegging begint vorm te krijgen.

Vrijdag vertrekken we naar Buenos Aires waar we op zaterdag Bart zullen ontmoeten. (de man die in december hier was met zijn gezin, hij had de software-klus op het bedrijf bij Thijs) Hij gaat opnieuw bezig met de software, maar dit keer voor de lelies. Zowel hij als Thijs wilden nog graag naar de Iguazu Falls op de grens tussen Argentinië, Brazilië en Paraguay. Jolente heeft deze al eens gezien en wil nu niet gaan ivm de Zikamug die daar voor zou kunnen komen. Het komt dus goed uit dat de heren dit nog even samen kunnen doen! Jolente wil graag BA bekijken, dus dit kan ze dan op haar gemak doen als de mannen maandagochtend vertrekken naar Iguazu. Op woensdagochtend vliegen we samen terug naar Bariloche waar we weer terugrijden naar Entre Lagos. Bart blijft bij ons dus dat vinden we gezellig. Hij vertrekt de 18e weer naar Nederland. Wij rijden dan (12 uur rijden) naar Santiago om Aleida op de 19e te kunnen verwelkomen. Die middag vliegen we meteen door naar Calama in het noorden van Chili waar we een auto zullen huren en de omgeving in de Atacama-woestijn een dag of 5 zullen verkennen. Hierna vliegen we terug naar Santiago en rijden met onze auto naar oa de kust, wijnregio, Termas, Argentinië en uiteindelijk Entre Lagos zullen rijden. Daar verblijven we dan nog een paar dagen, zodat we de boel hier nog kunnen afronden, waarna we met z'n 3-en weer naar Nederland zullen vliegen en de 5e april aankomen in Nederland.

We merken zo langzaamaan dat we meer en meer zin krijgen in onze terugkomst in Nederland. Iedereen weer zien, ons eigen huis, werk en gewoon de gewone gang van zaken weer oppakken. Ergens stel je je gewoon in op de tijd dat je weg bent. Dus we gaan zeker nog genieten van de leuke plannen en mensen die laatste weken, maar zijn 5 april niet rouwig weer op Nederlandse bodem te staan.

Dus lieve mensen bedankt voor het lieve contact wat we zo gemakkelijk hebben via mail, blog, whatsapp, skypen en bellen. Het is heel fijn dat we ons niet zo ver weg gevoeld hebben als we waren en we kijken er naar uit jullie weer te zien in april!

Liefs Thijs en Jolente